Covid-19-ის პანდემიამდე, მსოფლიოში ფსიქიკურ ჯანმრთელობაზე ზრუნვა მხოლოდ იმ ადამიანების მცირე ჯგუფს მიეწოდებოდა,  რომლებსაც გამოკვეთილი ფსიქიკური დაავადება ჰქონდათ, ამ მდგომარეობას ეწოდება "მკურნალობის ხარვეზი". მაგალითად, მძიმე დეპრესიის მქონე ადამიანების მხოლოდ 22%, 11% და 4% იღებენ მინიმალურად ეფექტურ მკურნალობას მაღალი, საშუალო და დაბალი შემოსავლის მქონე ქვეყნებში. მოსალოდნელია, რომ ფსიქიკურ ჯანმრთელობაზე ზრუნვის მოთხოვნილება გაიზრდება პანდემიის დროს და მის შემდეგ, ხოლო ფსიქიკური ჯანმრთელობის სერვისები შეიძლება არ იყოს საკმარისად განვითარებული, რის გამოც შეიძლება: (1) გაზარდოს ფსიქიკური ჯანმრთელობის "მკურნალობის ხარვეზი"; (2) რისკის ქვეშ დააყენოს გაეროს „ჯანმრთელობის უფლება“ და (3) შექმნის ფუნდამენტურ ხარვეზს გაეროს მდგრადი განვითარების მიზნებთან დაკავშირებით, რომლებიც მიზნად ისახავს „არავის დატოვებს უკან“. 

ამ კონტექსტში, პროექტის მიზანია უპასუხოს კითხვას: 

• რა გავლენას მოახდენს Covid-19 პანდემიის გლობალური ფსიქიკური ჯანმრთელობის სერვისები დაბალი და საშუალო შემოსავლის მქონე ქვეყნებში (LMICs)? 

პროექტის მიზნებია:

• დადგინდეს რა შედეგები მოჰყვება COVID-19 პანდემიას ფსიქიკური ჯანმრთელობის სერვისებზე LMIC-ებში;
• მათი სიხშირისა და სიმძიმე დაფიქსირება; 
• საგრანტო განცხადებისთვის საბაზისო მონაცემების პერსპექტიული შესწავლის უზრუნველყოფა;
• პრაქტიკის კარგი მაგალითების იდენტიფიცირება და ამ ინფორმაციის გავრცელება.